I jakże poranek nowego roku?
Foto ni widu, szeptów ni słychu...
Komuś się chyba troszkę zaspało w poprzednim roku;)

Droga Leśno lub Leśna Drogo że tak powiem ;)
z nowym rokiem zdecydowałam powrócić na blogspotowe łono, gdyż z wordpressem mi jednak nie do końca miło było.
trwają przenosiny całości, stąd ta paskudna cisza :)
pozdrawiam i mam nadzieję przemówić lada dzień już stamtąd ;)

Cóż, widać nie każdemu musi być po drodze z wordpressem. Może, niczym córuś marnotrawna, wrócisz zatem na szarą sukienkę?... Bardzo lubiłam tę kieckę;)
A jeśli nie, czekam na podszept o nowym miejscu zameldowania skądkolwiek.
Czółko.

opisujesz moje poranki,Moniko?

W wieczorze też jest coś kojącego, bo oto się kończy dzień, by zrobić miejsce czemuś nowemu. Można sobie między tym odpocząć:)